PSYCHOTERAPIA W UK

Psychoterapia i zawód psychoterapeuty nie są prawnie uregulowane w Wielkiej Brytanii, podobnie zresztą jak w Polsce. Tytuł zawodowy nadal nie podlega ochronie prawnej i teoretycznie każdy, nawet nie posiadając żadnych kwalifikacji, może go używać.

O ile można przyjąć, że dominująca większość osób w tej profesji posiada odpowiednie kwalifikacje i stosuje się do zasad etycznych organizacji zawodowych, są też tacy, którzy nadużywają zaufania klientów. Oferują psychoterapię w UK i wykorzystując ich niewiedzę, pracują posiadając minimalne doświadczenie.

Po krótkim kursie hipnozy lub coachingu, czy też z terapii uzależnień próbują zajmować się złożonymi problemami. O ile kursy te same w sobie mogą mieć dużą wartość edukacyjną, niekoniecznie dają podstawy wystarczające do pracy psychoterapeutycznej. Nie daje ich również tytuł magistra lub doktora psychologii. Wymogi prawne dla kogoś, kto przedstawia się jako psycholog w UK są dużo bardziej złożone, gdyż w większości wypadków jest to tytuł chroniony prawnie.

W celu zminimalizowania ryzyka dla klientów i ujednolicenia standardów w tej profesji Brytyjski rząd zdecydował, że o ile rejestracja w organizacji zawodowej będzie nadal dobrowolna, organizacje, które poważnie podchodzą do swojej roli, powinny być nadzorowane przez Professional Standards Authority (PSA) i uzyskać, odnawianą co roku, akredytację tej instytucji.

Z jednej strony pozwala to zbliżyć standardy etyczne i szkoleniowe do wspólnego poziomu, z drugiej, jeżeli terapeuta działa nieetycznie lub na szkodę klienta i zostanie usunięty z jednej organizacji zawodowej, pozostałe będą o tym poinformowane. W efekcie, taki psychoterapeuta nie będzie w stanie zostać członkiem innych organizacji i pewien poziom ochrony klientów będzie zapewniony. Rejestracja w jednej z uznanych organizacji powinna być zatem w interesie każdego etycznie działającego psychoterapeuty.

Dodatkowo, wymogiem każdej z tych organizacji, jest posiadanie przez terapeutę ubezpieczenia od odpowiedzialności zawodowej. Większość firm ubezpieczeniowych oferujących takie ubezpieczenia, wymaga z kolei, aby terapeuta był członkiem organizacji branżowej. O ile zatem nadal, teoretycznie każdy może używać tytułu psychoterapeuty, nie każdy może zostać członkiem tych organizacji lub uzyskać ubezpieczenie.

Każda organizacja na liście PSA  posiada kodeks zasad etycznych, wymogi odnośnie szkolenia, superwizji i rozwoju zawodowego oraz wewnętrzną procedurę wskazującą, jak postępować w przypadku skargi klienta na terapeutę. Ważne jest zatem, aby szukając psychoterapeuty w Wielkiej Brytanii, sprawdzić czy należy do jednej z tych organizacji, posiada ubezpieczenie i czy w związku z tym, w przypadku gdy coś pójdzie nie tak, istnieje możliwość odwołania się lub złożenia skargi.

Organizacje na tej liście, których jestem członkiem to BACP – Brytyjskie Stowarzyszenie dla Counsellingu i Psychoterapii oraz Hypnotherapy Society.

Inne organizacje posiadające akredytację PSA to między innymi: United Kingdom Council for Psychotherapy, Association of Child Psychotherapists, Play Therapy UK,  British Psychoanalytic Council.

Istnieją inne organizacje zawodowe, nie znajdujące się na tej liście, a na które mogą powoływać się ludzie używający tytułu terapeuta, psychoterapeuta, coach czy hipnoterapeuta. Niektóre z nich na pewno wnoszą coś do profesji. Szukając terapeuty trzeba zadać sobie jednak pytanie, czy warto ryzykować pracę z kimś, kogo kwalifikacji nie możemy być pewni i kto nie daje poczucia bezpieczeństwa. Zwłaszcza, jeżeli chodzi o coś tak złożonego, jak nasza psychika.

Zapraszam.